ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 20 ساله )

با سلام ... لطفا درباره آداب معاشرت و نحوه دوست یابی و حفظ دوست راهنمایی بفرمایید... من دانشجویی هستم که در روابط اجتماعی مهارت کافی را ندا رم


مشاور (علی محمد صالحی)

با عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما.
اینکه شما مسئله خودتون رو بخوبی تشخیص دادید و بدنبال راهکارهایی هستید که اونو حل کنید اولین قدم مثبتی هست که برداشتید و مطمئن باشید کسی که چیزی رو واقعا بخواد و تلاش کنه حتما به اون میرسه، چیزی که شما بدنبال اون هستید اینه که مهارت برقراری ارتباط موثر رو یاد بگیرید، مهارت یعنی کسب توانایی، مثالا من مهارت شنا کردن رو بلد نیستم باید برم و این مهارت رو بدست بیارم، و وقتی میگیم مهارت، یعنی مادر زادی نیست و باید با تلاش و تجربه اون مهارت رو یاد بگیریم، پس منظور از «مهارتِ برقراری ارتباط موثر» هم روشن شد، یعنی یک مهارتی که من باید با کسب اطلاعات و سپس تجربه و تکرار، اون مهارت رو درونی کنم و یاد بگیرم، یک مهارت دیگری هم که شباهت هایی به مهارت برقراری ارتباط موثر داره و شما نیاز دارید که اون مهارت رو هم یاد بگیرید «مهارت ابراز وجود» است که این مهارت هم خیلی به شما کمک خواهد کرد. من نکات جزئی تر در مورد این دو مهارت رو خدمت شما نمیگم و به خودتون واگذار میکنم که برید و کتابهای مرتبط با این دو مهارت رو از کتابخانه دانشگاه تون تهیه کنید و بخونید یا اینکه از طریق اینترنت مقالات مرتبط با این دو مهارت رو ابتدا به صورت نظری بخونید و سپس جلوی آینه تمرین کنید تا مسلط شوید.
نکته دیگری که به شما کمک میکنه اینه که شما بر روی اعتماد به نفستان هم کار کنید و اونو تقویت کنید، چون تقویت اعتماد به نفس خودبخود بر روی گفتار و نحوه ارتباط برقرار کردن شما تاثیر میذاره و کلام شما قویتر و محکمتر میشه، البته فراگیری مهارت ارتباط موثر و ابراز وجود هم بر روی اعتماد به نفس شما تاثیر مثبت دارند، یعنی وقتی مهارتی رو یاد بگیرید اون مهارت اعتماد به نفس شما رو هم تقویت میکنه، و اعتماد به نفس قوی تر، بر روی رفتار و گفتار ما هم تاثیر مثبتی خواهد گذاشت. در اینجا چند راه برای تقویت اعتماد به نفس به شما معرفی می کنم شما خودتون هم میتونید در این زمینه هم با مطالعه و تمرین نقش موثری داشته باشید:
۱) خود را با دیگران مقایسه نکنید
همیشه به یاد داشته باشید که انسانها با هم متفاوت اند. دلیلی ندارد که همه ما توانایی های یکسانی داشته باشیم و کارهای مشابهی انجام دهیم. اگر سعی کنید که خود را با هر کسی که سر راهتان قرار می گیرد مقایسه کنید، خیلی زود از خودتان خسته و دلسرد خواهید شد و دیگر قدرت انجام کاری را نخواهید داشت.
۲) خود را دست کم نگیرید
سعی کنید که ارزش خود را به عنوان یک انسان کشف کنید. دلیل نمی شود که اگر کسی از شما خوشش نیامد و شما را فرد جالبی تصور نکرد، تصور همه مردم این باشد. اگر کسی از شما خوشش نیامد اصلاً ناراحت نشوید، مشکل خودش است نه شما. چون افراد زیادی هستند که شما را دوست می دارند و برایتان ارزش قائل اند.
۳) فهرستی از کارهایی که انجام داده اید و در آنها موفق بوده اید تهیه کنید
سعی کنید روی کارهایی که در آن موفق بوده اید متمرکز شوید. اما اگر چنین چیزی در سابقه کاریتان پیدا نکردید اصلاً ناراحت نباشید. شاید پشت این همه ناتوانی لبخندی نهفته باشد و قدرتی باشد که بتواند باعث خنده دیگران شود و یا حتی شاید توانایی در شما وجود داشته باشد که هنوز کشفش نکرده اید. سعی کنید لیستی از کارهای انجام شده تان تهیه کنید. مهم نیست که کوتاه یا بلند باشد. با اینکه حتی ممکن است نتوانید فکرش را بکنید اما همین کارها می تواند اعتماد شما را دوباره به خودتان جلب کند.
۴) سر خود را بیشتر گرم کنید
سعی کنید تفریحاتی برای خود درست کنید که به آنها علاقه دارید. ممکن است به کتاب خواندن علاقه مند باشید، یا به باشگاه بروید یا هر کار دیگری...هر چه زمان بیشتری به انجام کارهای مورد علاقه تان اختصاص دهید، کمتر وقت برای سرزنش خود و متاسف شدن برای خودتان خواهید گذاشت. اما مسئله مهم تر این است که این کار باعث می شود که شما احساس مفید بودن کنید و این به شما هدف می دهد.
۵) با افراد مثبت نشست و برخاست کنید
گاهی اوقات بودن در جمع افرادی که از خودتان هم دلسردتر و افسرده تر هستند، بیشتر به ضررتان خواهد بود. حتی اگر تنها باشید بیشتر به نفعتان خواهد بود تا با آنها. به جای چنین افرادی سعی کنید با افرادی مراوده کنید که می توانند شما را شاد کنند. اگر دور و اطرافتان را از دوستان نزدیک و خانواده پر کنید که شما را قبول دارند، می تواند سبب شود که شما هم خودتان را قبول داشته باشید.
7) با خودتان صادق باشید
سعی کنید که توانایی های خود را بشناسید و ببینید که در چه زمینه هایی فردی ویژه هستید. افرادی که نمی توانند توانایی های شما را ببینند ارزش این را ندارند که دور و برتان باشند.
نکته پایانی: حساسیت بیش از حد نداشته باشید، چون حساسیت بیش از حد موجب وسواس میشه، فقط خودتون باشید سعی نکنید نقش بازی کنید، بعضی انسانها ذاتا بهتر از بقیه حرف میزنن و بقول شما خیلی خوش مشرب هستند، خیلی ها هم معمولی هستند، اگر من مثل اکثریت آدمها معمولی هستم نمیتونم نقش یک آدم خیلی خوش مشرب رو در بیارم، پس خود واقعیتون باشید و مطمئن باشید خود واقعیتون هم هیچ مشکلی نداره و بقیه هم شما رو همین طور که هستید دوست دارند. و لازم نیست تا خیلی حرف بزنید یا خیلی بامزه باشید تا بقیه بخوان با شما دوست بشن. باز هم اگر نکته ای یا مطلبی داشتید خوشحال میشم مطرح کنید.
موفق و شاد و پیروز باشید.